“Είναι το λιγότερο ντροπιαστικό,αλλά και προσβλητικό απέναντι στις ψυχές που χάθηκαν, που ύστερα από όλες τις υποσχέσεις, τις μεγαλεπήβολες εκφράσεις που ηχούν ωραία στα μικρόφωνα, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν”
Καταπέλτης ήταν η σημερινή ομιλία τού προέδρου της Κοινότητας Σπερχειάδας στην επετειακή εκδήλωση μνήμης γιά τα 79 χρόνια απ’το ολοκαύτωμα της Σπερχειάδας στις 18 Ιουνίου 1944
Η επετειακή εκδήλωση μνήμης του ολοκαυτώματος έγινε σήμερα Κυριακή 18 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου
Στην ομιλία του ο κ.Τζιβελέκας άφησε σαφέστατες αιχμές κατά της Δημοτικής Αρχής γιά αδιαφορία σχετικά με την αναγνώριση τού Ολοκαυτώματος από την Πολιτεία
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία τού προέδρου της Κοινότητας Σπερχειάδας Ν.Τζιβελέκα
Αγαπητές και αγαπητοί συμπολίτες,
Η 18η του Ιουνίου δεν είναι απλή μέρα για την Σπερχειάδα ούτε μια ακόμη,
Η μέρα αυτή είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της πόλης μας γραμμένη την 18η Ιουνίου του 1944,
όταν τμήμα του Συντάγματος των Ες Ες που προηγουμένως, μετέτρεψε το Δίστομο σε κόλαση, σκόρπισε το θάνατο στην γειτονική Ύπατη, μπήκε στη Σπερχειάδα με ένα μόνο σκοπό:
να μην αφήσει τίποτα όρθιο και καμία ψυχή ζωντανή.
Και το προσπάθησαν, σκοτώνοντας και καταστρέφοντας με μανία ότι βρήκαν στο πέρασμα τους.
Ένας από μηχανής θεός, ή πιο σωστά Άγιος, έσωσε σαν από τύχη, τους περισσότερους κατοίκους, διαφορετικά πολλοί από εμάς σήμερα μπορεί να μην υπήρχαμε καν.
Κι αν κάποιος σκεφτεί πως είμαι υπερβολικός, αρκεί να αναζητήσει μερικές φωτογραφίες της εποχής που μαρτυρούν τον πόνο, τον φόβο, τις κακουχίες, την απελπισία για να αντιληφθεί το μέγεθος και την βαριά σημασία της σημερινής επετείου. Της 79ης κατά σειρά.
Και δυστυχώς, μιας ακόμη επετείου χωρίς δικαίωση, χωρίς αναγνώριση του Ολοκαυτώματος της Σπερχειάδας,
Χωρίς απόδοση των επιβεβλημένων τιμών στα θύματα εκείνης της επιδρομής, στις τόσες οικογένειες πού έχασαν τα υπάρχοντά τους, αλλά και στα παιδιά που σκοτώθηκαν χρόνια αργότερα από τις νάρκες των ναζιστών.
Αγαπητοί συνδημότες,
Ιστορικός δεν είμαι.
Μα ξέρω καλά πως η ιστορία, το παρελθόν ενός λαού, ενός τόπου, διαμορφώνει το παρόν και καθορίζει το μέλλον του.
Γι’ αυτό και η αξία της σημερινής μέρας είναι ανεκτίμητη.
Πέρυσι, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμος, ύστερα και από την σχετική απόφαση της Κοινότητας, σύστησε μια επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από εξέχοντα, δραστήρια και πρόθυμα μέλη που θα συνέδραμαν
Ωστόσο, η επιτροπή απαξιώθηκε από τον ίδιο τον Δήμο, πριν καν ξεκινήσει να εργάζεται για τον σκοπό της, μιας και που οι στόχοι της επισκιαστήκαν από ατομικές, πολιτικές επιδιώξεις που έγιναν τροχοπέδη για τη λειτουργία της Επιτροπής.
Είναι το λιγότερο ντροπιαστικό,
αλλά και προσβλητικό απέναντι στις ψυχές που χάθηκαν, που ύστερα από όλες τις υποσχέσεις, τις μεγαλεπήβολες εκφράσεις που ηχούν ωραία στα μικρόφωνα, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν.
Μια από τις υποχρεώσεις ενός Δήμου είναι η ανάδειξη και αξιοποίηση του ιστορικού και πολιτιστικού του αποθέματος, με τον πλέον ορθολογικό και κατάλληλο τρόπο.
Αντί αυτού όμως, ο Δήμος μας, αναλώνει τις δυνάμεις του κυρίως στην ανάδειξη ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων προς τέρψη ματιών, αυτιών και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, παραμελώντας, τα μοναδικά ιστορικά γνωρίσματα αυτού του τόπου.
Απαιτείται όραμα, αφοσίωση, σεβασμός και συνέπεια λόγων και πράξεων για να επιτευχθεί η αναγνώριση του Ολοκαυτώματος της Σπερχειάδα από την Πολιτεία.
Πως άλλωστε να πείσουμε άλλους να το αναγνωρίσουν, αν πρώτα εμείς ως Δήμος δεν το αναγνωρίζουμε όπως του αρμόζει;
Με αυτό το ερώτημα θα κλείσω την σημερινή μου ομιλία, ευχόμενος του χρόνου, να έχουμε έστω και ένα βήμα προόδου για την ανακήρυξη της Σπερχειάδας ως Μαρτυρική Πόλη.
Η Κοινότητα Σπερχειάδας ήταν, εί
Σας ευχαριστώ.
